Koszty na przełomie roku w interpretacjach podatkowych

Rozliczenie kosztów wywołuje wątpliwości w trakcie czynności zamknięcia roku obrotowego. Warto więc sprawdzić, co mówią na ten temat interpretacje podatkowe, w których już w wielu aspektach akceptuje się zasady stosowane w ramach polityki rachunkowości.

Kwestie rozliczenia kosztów warto rozpatrywać w podziale na koszty pośrednie i bezpośrednie.

Koszty pośrednie

W jakim momencie rozpatrywane koszty pośrednie wynikające ze zdarzeń, których skutek jest rozłożony w czasie, powinny być identyfikowane jako podatkowe koszty uzyskania przychodów? Na ten temat wydano nie tylko indywidualne interpretacje podatkowe, ale też wypowiadał się Naczelny Sąd Administracyjny.

Rozliczenie w czasie dotyczy w szczególności kosztów prenumeraty czasopism, zakupywanych z góry na rok kalendarzowy, względnie okresy krótsze, oraz kosztów ubezpieczeń, które zazwyczaj są zakupywane na okres 12 miesięcy, niekoniecznie jednak pokrywający się z rokiem podatkowym. Wskazane koszty dla celów bilansowych, tj. ustalenia wyniku finansowego, rozlicza się w czasie jako czynne rozliczenia międzyokresowe kosztów w ten sposób, że ich wartość jest podzielona przez liczbę miesięcy, których będą dotyczyły, a uzyskana w wyniku tego podzielenia kwota będzie w każdym miesiącu zaliczana w poczet kosztów. Według przyjętych zasad rozliczane międzyokresowo koszty będą ujmowane w pełnej wysokości na kontach zespołu 6 w dacie rodzącego je zdarzenia, potwierdzonego stosownym dokumentem, takim jak faktura VAT, polisa ubezpieczeniowa itp., a następnie w każdym miesiącu w odpowiednich kwotach przeksięgowywane z tych kont na konta zespołu 4.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach wyrokiem z 19 grudnia 2012 r. (sygn. akt I SA/Gl 575/12) stwierdził, że stosownie do uregulowania ukształtowanego przepisem art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych koszty uzyskania przychodów inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Z kolei w myśl art. 15 ust. 4e ustawy za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f-4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji, gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów. (...)