Jak ująć amortyzację środków trwałych nabytych w związku z pandemią

Nabyte rzeczowe składniki majątku, w tym także służące do wytworzenia towarów przeznaczonych na walkę z COVID-19, zostały zaklasyfikowane do środków trwałych. Jak księgować od nich odpisy amortyzacyjne? Czy w opisanej sytuacji obowiązują jakieś specjalne procedury? Czy przepisy podatkowe uwzględniają preferencje w zakresie amortyzacji środków trwałych nabytych w związku z zagrożeniem epidemicznym?

Na gruncie prawa bilansowego nabywanie w warunkach pandemii COVID-19 rzeczowych składników majątku, które następnie zostały zakwalifikowane do kategorii środków trwałych (Wn konto 01 „Środki trwałe”; Ma konto 30 „Rozliczenie zakupu”), w tym także środków trwałych zakupionych celem wytwarzania towarów przeznaczonych na walkę z zagrożeniem epidemicznym COVID-19, nie skutkuje stosowaniem specjalnych procedur w zakresie sposobu dokonywania amortyzacji (np. jednorazowo) oraz ujmowania w księgach rachunkowych odpisów amortyzacyjnych. Obowiązują tu zasady ogólne (Wn konto 40 „Koszty według rodzajów-amortyzacja” lub odpowiednie konto zespołu 5; Ma konto 07 „Odpisy umorzeniowe środków trwałych”). Bilansowo - zgodnie z art. 32 ust. 1 i 2 ustawy o rachunkowości - odpisów amortyzacyjnych lub umorzeniowych od środka trwałego dokonuje się drogą systematycznego, planowego rozłożenia jego wartości początkowej na ustalony okres amortyzacji. Rozpoczęcie amortyzacji następuje nie wcześniej niż po przyjęciu środka trwałego do używania. Z kolei jej zakończenie następuje nie później niż z chwilą zrównania wartości odpisów amortyzacyjnych lub umorzeniowych z wartością początkową środka trwałego lub przeznaczenia go do likwidacji, sprzedaży lub stwierdzenia jego niedoboru, z ewentualnym uwzględnieniem przewidywanej przy likwidacji ceny sprzedaży netto pozostałości środka trwałego. Przy ustalaniu okresu amortyzacji i rocznej stawki amortyzacyjnej należy uwzględnić okres ekonomicznej użyteczności środka trwałego, na określenie którego wpływają w szczególności: