Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 7 lipca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB2-1.4010.159.2023.3.AR

Czy w razie podjęcia przez Spółkę decyzji o wypłacie dywidendy na rzecz jej udziałowców z tytułu zysków osiągniętych w okresie opodatkowania Ryczałtem, ale wypłaconych po zakończeniu tego okresu, w podstawie opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek Spółka winna uwzględnić dokonaną uprzednio rezerwę na odroczony podatek, tj. dokonać pomniejszenia tej podstawy opodatkowania.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych – jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

17 kwietnia 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 13 kwietnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia czy w razie podjęcia przez Spółkę decyzji o wypłacie dywidendy na rzecz jej udziałowców z tytułu zysków osiągniętych w okresie opodatkowania Ryczałtem, ale wypłaconych po zakończeniu tego okresu, w podstawie opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek Spółka winna uwzględnić dokonaną uprzednio rezerwę na odroczony podatek, tj. dokonać pomniejszenia tej podstawy opodatkowania.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie Organu – 29 czerwca 2023 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Spółka jest osobą prawną podlegającą w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu na gruncie art. 3 ust. 1 u.p.d.o.p. Spółka nie jest małym podatnikiem w rozumieniu art. 4a pkt 10 u.p.d.o.p.

Działalność Spółki polega w szczególności na dystrybucji części zamiennych i akcesoriów do urządzeń gastronomicznych, takich jak: termostaty, grzałki, pompy, uszczelki czy czujniki.

Od stycznia 2023 r. Spółka korzysta z opodatkowania według zasad określonych w Rozdziale 6b u.p.d.o.p., tj. ryczałtu od dochodów spółek (dalej również: „Ryczałt"). Obecnie Spółka nie jest w stanie określić jak długo będzie korzystać ze wskazanej formy opodatkowania.

Spółka nie wyklucza możliwości, że niecały zysk wypracowany w okresie opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek zostanie przez nią na bieżąco podzielony lub przeznaczony na pokrycie straty. Możliwe jest, że redystrybucja zysku zostanie dokonana dopiero po zakończeniu okresu w którym spółka będzie opodatkowana Ryczałtem. Z tego powodu, z uwagi na zapis art. 28m ust. 1 pkt 5 u.p.d.o.f., Spółka ma zamiar zaktualizować swoją politykę rachunkowości i tworzyć rezerwy na odroczony podatek dochodowy od zysków wypracowanych w trakcie opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek, w ramach realizacji nadrzędnej zasady rachunkowości prezentowania wiernego i rzetelnego obrazu sytuacji majątkowej jednostki i jej wyniku finansowego.

W konsekwencji powyższego, pozostający w księgach zysk do rozdysponowania przez udziałowców będzie zyskiem z uwzględnioną rezerwą na podatek dochodowy (wynoszącą 20% wyniku finansowego brutto).

Pytanie w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych

Czy w razie podjęcia przez Spółkę decyzji o wypłacie dywidendy na rzecz jej udziałowców z tytułu zysków osiągniętych w okresie opodatkowania Ryczałtem, ale wypłaconych po zakończeniu tego okresu, w podstawie opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek Spółka winna uwzględnić dokonaną uprzednio rezerwę na odroczony podatek (tj. dokonać pomniejszenia tej podstawy opodatkowania)?

(pytanie oznaczone we wniosku nr 1)

Państwa stanowisko w sprawie

Z art. 28m ust. 1 pkt 5 u.p.d.o.p. wynika, że opodatkowaniu Ryczałtem - w przypadku podatnika kończącego opodatkowanie w tym szczególnym trybie - podlega dochód odpowiadający sumie zysków netto osiągniętych w każdym roku podatkowym stosowania opodatkowania ryczałtem w części, w jakiej te zyski nie były zyskami podzielonymi lub nie zostały przeznaczone na pokrycie straty (dochód z tytułu zysku netto).

Zgodnie z art. 28n ust. 1 pkt 4 ustawy o u.p.d.o.p., podstawę opodatkowania ryczałtem stanowi dochód z tytułu zysku netto osiągnięty w roku podatkowym, w którym zakończył opodatkowanie ryczałtem.

Po stronie podatnika pojawia się obowiązek złożenia zeznania za ostatni rok opodatkowania ryczałtem. Na gruncie art. 28r ust. 1 ww. ustawy, taki obowiązek musi zostać wypełniony w terminie do końca trzeciego miesiąca roku podatkowego za poprzedni rok podatkowy. W składanym zeznaniu podatnik jest zobowiązany wykazać dochód z tytułu zysku netto osiągnięty w ostatnim roku opodatkowania ryczałtem (zgodnie z przytoczonym wyżej art. 28n ust. 1 pkt 4).

Obowiązek złożenia deklaracji i wykazania dochodu osiągniętego za ostatni rok opodatkowania Ryczałtu nie pociąga natomiast automatycznie ze sobą obowiązku zapłaty podatku w tym terminie. Zgodnie bowiem z art. 28t ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.p. - podatnik jest obowiązany do zapłaty ryczałtu od rozdysponowanego dochodu z tytułu zysku netto - do końca trzeciego miesiąca roku podatkowego następującego po roku, w którym dokonano w całości lub w części wypłaty tego dochodu lub rozdysponowano nim w jakiejkolwiek innej formie.

Pod pojęciem rozdysponowania dochodu z tytułu zysku netto ustawodawca rozumie taką część dochodu z tytułu zysku netto, która została przeznaczona do dystrybucji w jakiejkolwiek formie, w tym do wypłaty wspólnikom, na pokrycie strat powstałych w okresie innym niż okres opodatkowania ryczałtem, na wypłatę wynagrodzeń związanych z udziałami, na podwyższenie kapitału zakładowego. Oznacza to, że niniejsze pojęcie nie obejmuje zysku rozdystrybuowanego przez podatnika w trakcie stosowania Ryczałtu (art. 28c pkt 5 u.p.d.o.p.).

W powyższym przypadku, zgodnie z art. 28r ust. 3 u.p.d.o.p - podatnik, który osiągnął dochód z tytułu zysku netto i w okresie następującym po zakończeniu stosowania opodatkowania ryczałtem rozdysponuje tym dochodem w całości lub w części, jest obowiązany złożyć do urzędu skarbowego deklarację, o której mowa w ust. 1, i wpłacić ryczałt należny od wartości rozdysponowanego dochodu z tytułu zysku netto w terminie do końca trzeciego miesiąca roku podatkowego następującego po roku, w którym ta dyspozycja została dokonana.

Zatem co do zasady, podatnicy kończący opodatkowanie Ryczałtem, są obowiązani w terminie do końca trzeciego miesiąca po zakończeniu tego ostatniego roku podatkowego złożyć deklarację CIT-8E, w której wykażą m. in. dochód netto osiągnięty w tym roku, natomiast obowiązek zapłaty ryczałtu nastąpi dopiero w terminie do końca trzeciego miesiąca następującego po zakończeniu roku podatkowego, w którym zysk ten zostanie rozdysponowany (poprzez np. dywidendę).

Jednakże zgodnie z art. 28t ust. 2, podatnik może zapłacić ryczałt od rozdysponowanego dochodu z tytułu zysku netto, jednorazowo w kwocie odpowiadającej ryczałtowi należnemu od dochodu z tytułu zysku netto do końca trzeciego miesiąca roku podatkowego następującego po ostatnim roku opodatkowania ryczałtem. W takim przypadku przepisu art. 28r ust. 3 nie stosuje się. Wówczas podatnik składa jedno zeznanie za ostatni rok opodatkowania ryczałtem i w tym samym terminie dokonuje zapłaty podatku. Wybór tej metody leży całkowicie w gestii podatnika, co jest podkreślane również w orzecznictwie.

Spółka planuje w przyszłości powrót do ogólnych zasad opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych. Niewykluczone jest również, że część zysków wypracowanych przez nią w okresie opodatkowania Ryczałtem, nie zostanie w żaden sposób rozdystrybuowana do udziałowców, w konsekwencji czego obowiązek podatkowy w tym zakresie powstanie po zakończeniu tego okresu. W konsekwencji, bazując na zasadzie ostrożności, Spółka zamierza dokonywać odpisów z tytułu rezerwy na przyszłe zobowiązanie, w wysokości 20% (z uwagi na fakt, że Spółka nie jest małym podatnikiem) zysku brutto, który Spółka przewiduje wypłacić po zakończeniu okresu opodatkowania Ryczałtem.

Wątpliwości Spółki sprowadzają się do uznania, czy dokonana rezerwa winna być wliczana do podstawy opodatkowania Ryczałtem (tj. pomniejszać tę podstawę).

Obrazując powyższy problem na przykładzie liczbowym - Spółka ma wątpliwość, czy w sytuacji, gdyby zdecydowała się dokonać wypłaty dywidendy w wysokości 1 mln po zakończeniu opodatkowania Ryczałtem, ale z zysku wypracowanego w okresie tego opodatkowania i wówczas utworzyłaby rezerwę z tego tytułu w wysokości 20% zysku (a więc w wysokości 200 tys. zł) - czy za podstawę opodatkowania Ryczałtem winna ona przyjąć całkowitą wartość brutto w wysokości 1 mln zł, od której obliczyła wysokość rezerwy - czy kwotę faktycznie pozostającą do rozdysponowania, tj. 800 tys. zł.

Zgodnie z art. 35d ust. 1 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz.U. z 2023 r. poz. 120 ze zm., dalej: „UoR"), rezerwy tworzy się na:

1) pewne lub o dużym stopniu prawdopodobieństwa przyszłe zobowiązania, których kwotę można w sposób wiarygodny oszacować, a w szczególności na straty z transakcji gospodarczych w toku, w tym z tytułu udzielonych gwarancji, poręczeń, operacji kredytowych, skutków toczącego się postępowania sądowego;

2) przyszłe zobowiązania spowodowane restrukturyzacją, jeżeli na podstawie odrębnych przepisów jednostka jest zobowiązana do jej przeprowadzenia lub zawarto w tej sprawie wiążące umowy, a plany restrukturyzacji pozwalają w sposób wiarygodny oszacować wartość tych przyszłych zobowiązań.

Rezerwy, o których mowa wyżej, zalicza się odpowiednio do pozostałych kosztów operacyjnych, kosztów finansowych lub strat nadzwyczajnych, zależnie od okoliczności, z którymi przyszłe zobowiązania się wiążą (art. 35d ust. 2 UoR).

Natomiast, zgodnie z ust. 4 omawianego przepisu, niewykorzystane rezerwy, wobec zmniejszenia lub ustania ryzyka uzasadniającego ich utworzenie, zwiększają na dzień, na który okazały się zbędne, odpowiednio pozostałe przychody operacyjne, przychody finansowe lub zyski nadzwyczajne.

Zatem co do zasady rezerwy zmniejszają wynik finansowy. Dopiero ewentualne niewykorzystanie rezerwy wobec zmniejszenia lub ustania ryzyka uzasadniającego ich utworzenie, spowoduje obowiązek uznania z tego tytułu przychodu bilansowego.

Analizując powyższe regulacje, Spółka dochodzi do wniosków, iż nieprawidłowym byłoby ujmowanie wartości dokonanej rezerwy w podstawie opodatkowania Ryczałtem.

Warto ponadto zwrócić uwagę, iż zgodnie z art. 28m ust 1 pkt 1 u.p.d.o.p, opodatkowaniu ryczałtem podlega dochód odpowiadający wysokości zysku netto wypracowanego w okresie opodatkowania ryczałtem w części, w jakiej zysk ten został uchwałą o podziale lub pokryciu wyniku finansowego netto przeznaczony: do wypłaty udziałowcom, akcjonariuszom albo wspólnikom (dochód z tytułu podzielonego zysku) lub na pokrycie strat powstałych w okresie poprzedzającym okres opodatkowania ryczałtem (dochód z tytułu zysku przeznaczonego na pokrycie strat).

Art. 28c pkt 4 ww. ustawy definiuje zysk netto jako zysk netto ustalany na podstawie przepisów o rachunkowości.

Natomiast z art. 42 ust. 1 UoR wynika, że w jednostkach innych niż banki, zakłady ubezpieczeń i zakłady reasekuracji na wynik finansowy netto składają się:

1)wynik działalności operacyjnej, w tym z tytułu pozostałych przychodów i kosztów operacyjnych;

2)wynik operacji finansowych;

3)(uchylony)

4)obowiązkowe obciążenia wyniku finansowego z tytułu podatku dochodowego, którego podatnikiem jest jednostka, i płatności z nim zrównanych, na podstawie odrębnych przepisów.

W konsekwencji, w ocenie Spółki stwierdzić należy, że utworzone rezerwy pomniejszą zysk przeznaczony do wypłaty, a w konsekwencji wpłyną na zmniejszenie podstawy opodatkowania Ryczałtem w omawianej w niniejszym wniosku sytuacji.

Nie ulega również wątpliwości, że w sytuacji uznania powyższej analizy za prawidłowe, należny Ryczałt będzie niższy niż utworzona rezerwa (bowiem rezerwa ta była obliczana od wyższej wartości). W takiej sytuacji, zgodnie z dyspozycją art. 35d ust. 4 UoR, dopiero w sytuacji jej niewykorzystania, z uwagi na ustanie ryzyka uzasadniającego jej utworzenie - stanie się przychodem bilansowym i w tej części ponownie będzie stanowić zysk, który spółka będzie mogła dystrybuować do udziałowców i następnie opodatkować Ryczałtem.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na wstępie zauważyć należy, że sformułowane przez Państwa we wniosku pytanie wyznacza zakres interpretacji indywidualnej, dlatego inne nieobjęte tym pytaniem kwestie wynikające z opisu zdarzenia przyszłego lub Państwa stanowiska w sprawie, nie są przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej.

Zgodnie z art. 28d ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U z 2022 r. poz. 2587 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”),

1.Podatnik opodatkowany ryczałtem od dochodów spółek, zwanym dalej w niniejszym rozdziale „ryczałtem”, jest obowiązany do prowadzenia ksiąg rachunkowych oraz sporządzania sprawozdań finansowych na podstawie przepisów o rachunkowości w sposób zapewniający prawidłowe określenie:

1) wysokości zysku (straty) netto, podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku oraz

2) w kapitale własnym:

a) kwoty zysków niepodzielonych i kwoty zysków podzielonych odniesione na kapitały, wypracowanych w latach opodatkowania ryczałtem, oraz

b) kwoty niepokrytych strat poniesionych w latach opodatkowania ryczałtem.

2. Podatnik i jego następca prawny są obowiązani wykazywać wyodrębnienie w kapitale własnym zysków lub strat, o których mowa w ust. 1 pkt 2, w sprawozdaniu finansowym sporządzanym zgodnie z przepisami o rachunkowości do roku wypłaty tych zysków lub pokrycia tych strat.

Zgodnie z art. 28m ust. 1 ustawy

Opodatkowaniu ryczałtem podlega dochód odpowiadający:

1) wysokości zysku netto wypracowanego w okresie opodatkowania ryczałtem w części, w jakiej zysk ten został uchwałą o podziale lub pokryciu wyniku finansowego netto przeznaczony:

a)do wypłaty udziałowcom, akcjonariuszom albo wspólnikom (dochód z tytułu podzielonego zysku) lub

b)na pokrycie strat powstałych w okresie poprzedzającym okres opodatkowania ryczałtem (dochód z tytułu zysku przeznaczonego na pokrycie strat);

2)wysokości ukrytych zysków (dochód z tytułu ukrytych zysków);

3)wysokości wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą (dochód z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą);

4)nadwyżce wartości rynkowej składników przejmowanego majątku lub wniesionego w drodze wkładu niepieniężnego ponad wartość podatkową tych składników (dochód z tytułu zmiany wartości składników majątku) - w przypadku łączenia, podziału, przekształcenia podmiotów lub wniesienia w drodze wkładu niepieniężnego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części;

5)sumie zysków netto osiągniętych w każdym roku podatkowym stosowania opodatkowania ryczałtem w części, w jakiej te zyski nie były zyskami podzielonymi lub nie zostały przeznaczone na pokrycie straty (dochód z tytułu zysku netto) - w przypadku podatnika, który zakończył opodatkowanie ryczałtem;

6)wartości przychodów i kosztów podlegających zgodnie z przepisami o rachunkowości zarachowaniu w roku podatkowym i uwzględnieniu w zysku (stracie) netto, które nie zostały uwzględnione w tym zysku (stracie) netto (dochód z tytułu nieujawnionych operacji gospodarczych).

Stosownie do art. 28n ust. 1 ustawy o CIT;

Podstawę opodatkowania ryczałtem stanowi:

1) suma dochodu z tytułu podzielonego zysku i dochodu z tytułu zysku przeznaczonego na pokrycie strat ustalona w roku podatkowym, w którym podjęto uchwałę o podziale lub pokryciu wyniku finansowego netto;

2) suma dochodu z tytułu ukrytych zysków i dochodu z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą ustalona w miesiącu, w którym wykonano świadczenie lub dokonano wypłaty lub wydatku;

3) dochód z tytułu zmiany wartości składników majątku osiągnięty w miesiącu, w którym nastąpiło łączenie, podział, przekształcenie podmiotów lub wniesienie wkładu niepieniężnego;

4) dochód z tytułu zysku netto osiągnięty w roku podatkowym, w którym zakończył opodatkowanie ryczałtem.

5) dochód z tytułu nieujawnionych operacji gospodarczych osiągnięty w roku podatkowym.

W myśl art. 28n ust. 3 ww. ustawy:

Przy obliczaniu podstawy opodatkowania podatnik opodatkowany ryczałtem uwzględnia zdarzenia zaistniałe przed pierwszym rokiem opodatkowania ryczałtem, jeżeli rozliczenie tych zdarzeń jest kontynuowane zgodnie z przyjętymi przez tego podatnika zasadami rachunkowości.

Zgodnie z art. 28t ust. 1 pkt 1 i 2 ww. ustawy:

Podatnik jest obowiązany do zapłaty:

1)ryczałtu od dochodu z tytułu podzielonego zysku i dochodu z tytułu zysku przeznaczonego na pokrycie strat - do końca trzeciego miesiąca roku podatkowego następującego po roku, w którym podjęto uchwałę o podziale lub pokryciu wyniku finansowego netto;

2) ryczałtu od rozdysponowanego dochodu z tytułu zysku netto - do końca trzeciego miesiąca roku podatkowego następującego po roku, w którym dokonano w całości lub w części wypłaty tego dochodu lub rozdysponowano nim w jakiejkolwiek innej formie;

W myśl art. 28r ust. 1 i 3 ustawy o CIT:

Do końca trzeciego miesiąca roku podatkowego podatnik jest obowiązany złożyć do urzędu skarbowego deklarację, według ustalonego wzoru, o wysokości dochodu osiągniętego za poprzedni rok podatkowy.

Podatnik, z zastrzeżeniem art. 28t ust. 2, który osiągnął dochód z tytułu zysku netto i w okresie następującym po zakończeniu stosowania opodatkowania ryczałtem rozdysponuje tym dochodem w całości lub w części, jest obowiązany złożyć do urzędu skarbowego deklarację, o której mowa w ust. 1, i wpłacić ryczałt należny od wartości rozdysponowanego dochodu z tytułu zysku netto w terminie do końca trzeciego miesiąca roku podatkowego następującego po roku, w którym ta dyspozycja została dokonana.

Jak stanowi natomiast art. 28c pkt 4 i 5 ustawy o CIT:

Ilekroć w niniejszym rozdziale jest mowa o zysku (stracie) netto - oznacza to zysk (stratę) netto ustalany na podstawie przepisów o rachunkowości;

rozdysponowanym dochodzie z tytułu zysku netto - oznacza to część dochodu z tytułu zysku netto, która została przeznaczona do dystrybucji w jakiejkolwiek formie, w tym do wypłaty wspólnikom, na pokrycie strat powstałych w okresie innym niż okres opodatkowania ryczałtem, na wypłatę wynagrodzeń związanych z udziałami, na podwyższenie kapitału zakładowego.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że od stycznia 2023 r. korzystacie Państwo z opodatkowania według zasad określonych w Rozdziale 6b u.p.d.o.p., tj. ryczałtu od dochodów spółek. Obecnie Spółka nie jest w stanie określić jak długo będzie korzystać ze wskazanej formy opodatkowania. Niewykluczacie Państwo możliwości, że niecały zysk wypracowany w okresie opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek zostanie przez Państwa na bieżąco podzielony lub przeznaczony na pokrycie straty. Możliwe jest, że redystrybucja zysku zostanie dokonana dopiero po zakończeniu okresu w którym będziecie Państwo opodatkowana Ryczałtem. Spółka ma zamiar zaktualizować swoją politykę rachunkowości i tworzyć rezerwy na odroczony podatek dochodowy od zysków wypracowanych w trakcie opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek, w ramach realizacji nadrzędnej zasady rachunkowości prezentowania wiernego i rzetelnego obrazu sytuacji majątkowej jednostki i jej wyniku finansowego. W konsekwencji powyższego, pozostający w księgach zysk do rozdysponowania przez udziałowców będzie zyskiem z uwzględnioną rezerwą na podatek dochodowy (wynoszącą 20% wyniku finansowego brutto).

W związku z powyższym, Spółka powzięła m.in. wątpliwości, jaką kwotę powinna przyjąć za podstawę opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek w przypadku potencjalnego podjęcia uchwały o wypłacie zysku w formie dywidendy po zakończeniu korzystania z zasad opodatkowania w formie Ryczałtu, ale wypracowanego w okresie jego stosowania.

Odnosząc się do powyższej wątpliwości w pierwszej kolejności zauważyć należy, że zgodnie z art. 35d ustawy z dnia  29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz.U z 2023 r. poz. 120 ze zm.)

1. Rezerwy tworzy się na:

1) pewne lub o dużym stopniu prawdopodobieństwa przyszłe zobowiązania, których kwotę można w sposób wiarygodny oszacować, a w szczególności na straty z transakcji gospodarczych w toku, w tym z tytułu udzielonych gwarancji, poręczeń, operacji kredytowych, skutków toczącego się postępowania sądowego;

2) przyszłe zobowiązania spowodowane restrukturyzacją, jeżeli na podstawie odrębnych przepisów jednostka jest zobowiązana do jej przeprowadzenia lub zawarto w tej sprawie wiążące umowy, a plany restrukturyzacji pozwalają w sposób wiarygodny oszacować wartość tych przyszłych zobowiązań.

2. Rezerwy, o których mowa w ust. 1, zalicza się odpowiednio do pozostałych kosztów operacyjnych, kosztów finansowych lub strat nadzwyczajnych, zależnie od okoliczności, z którymi przyszłe zobowiązania się wiążą.

3. Powstanie zobowiązania, na które uprzednio utworzono rezerwę, zmniejsza rezerwę.

4. Niewykorzystane rezerwy, wobec zmniejszenia lub ustania ryzyka uzasadniającego ich utworzenie, zwiększają na dzień, na który okazały się zbędne, odpowiednio pozostałe przychody operacyjne, przychody finansowe lub zyski nadzwyczajne.

W myśl natomiast art. 42 ust. 1 ww. ustawy,

W jednostkach innych niż banki, zakłady ubezpieczeń i zakłady reasekuracji na wynik finansowy netto składają się:

1) wynik działalności operacyjnej, w tym z tytułu pozostałych przychodów i kosztów operacyjnych;

2) wynik operacji finansowych;

3) (uchylony)

4) obowiązkowe obciążenia wyniku finansowego z tytułu podatku dochodowego, którego podatnikiem jest jednostka, i płatności z nim zrównanych, na podstawie odrębnych przepisów.

Z powyższych przepisów ustawy o rachunkowości wynika zatem, że zawiązane rezerwy na przyszłe zobowiązania zalicza się odpowiednio do pozostałych kosztów operacyjnych, kosztów finansowych lub strat nadzwyczajnych, zależnie od okoliczności, z którymi przyszłe zobowiązania się wiążą. Tym samym mają one wpływ na wysokość wyniku finansowego netto ustalonego dla celów rachunkowych.

Zauważyć ponadto należy, że określone ogólnymi przepisami ustawy o CIT zasady ujmowania operacji gospodarczych w przychodach i kosztach w pewnych przypadkach różnią się od zasad ujmowania tych operacji uwzględnianych dla określenia wyniku finansowego (zysku) podatnika korzystającego ze zryczałtowanej formy opodatkowania (ustalanego zgodnie z zasadami rachunkowości).

W przypadku rezygnacji przez podatnika z tej formy opodatkowania i powrotu do zasad ogólnych konieczne są zatem korekty wysokości przychodu oraz kosztów uzyskania przychodów.

Mają one na celu uniknięcie sytuacji, w której dane zdarzenie gospodarcze, które zostało już uwzględnione przez podatnika w jego wyniku finansowym w okresie korzystania ze zryczałtowanej formy opodatkowania nie było ponownie uwzględniane przy wyliczaniu przez takiego podatnika dochodu wyliczanego zgodnie z zasadami ogólnymi ustawy o CIT po rezygnacji przez podatnika z tego ryczałtowego opodatkowania.

I tak zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 5a ustawy o CIT:

Przychodem, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, jest w szczególności - równowartość rozwiązanych lub zmniejszonych rezerw, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 27, zaliczonych uprzednio do kosztów uzyskania przychodów lub potrąconych dla celów ustalenia zysku (straty) netto w okresie opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek

Określona w powyższym przepisie korekta przychodu, którą podatnik zobowiązany jest dokonać po powrocie do zasad ogólnych opodatkowania, obejmuje zawiązane rezerwy, ponieważ dla celów rachunkowych stanowią one koszt uzyskania przychodu a dla celów podatkowych co do zasady kosztem tym nie są.

W myśl bowiem art. 16 ust. 1 pkt 27 ustawy o CIT:

Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów rezerw, odpisów na straty kredytowe oraz odpisów aktualizujących, innych niż wymienione w pkt 26-26c, jeżeli obowiązek ich tworzenia w ciężar kosztów nie wynika z innych ustaw; nie są jednak kosztem uzyskania przychodów rezerwy i odpisy na straty kredytowe oraz odpisy aktualizujące utworzone zgodnie z przepisami ustawy o rachunkowości albo MSR, inne niż określone w niniejszej ustawie jako taki koszt

Z powołanego wyżej przepisu art. 12 ust. 1 pkt 5a ustawy o CIT wynika, że podatnicy którzy zakończyli opodatkowanie ryczałtem, zobowiązani zostali do uwzględnienia w swoich przychodach, z których dochód podlegać będzie opodatkowaniu zgodnie z ogólnymi zasadami, równowartość rozwiązanych lub zmniejszonych rezerw, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 27, zaliczonych uprzednio do kosztów uzyskania przychodów lub potrąconych dla celów ustalenia zysku (straty) netto w okresie opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek.

Powyższy przepis potwierdza zatem, że zawiązane przez podatnika w okresie opodatkowania ryczałtem rezerwy na poczet przyszłych zobowiązań mają wpływ na wysokość zysku (straty) netto w okresie korzystania z tej formy opodatkowania. Rezerwy te, co wynika z kolei z powołanego wyżej z art. 35d ust. 2 ustawy o rachunkowości, zalicza się bowiem odpowiednio do pozostałych kosztów operacyjnych, kosztów finansowych lub strat nadzwyczajnych, zależnie od okoliczności, z którymi przyszłe zobowiązania się wiążą.

Wskazać także trzeba, że w myśl art. 12 ust. 1 pkt 12 ustawy o CIT:

Przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności przychody powstałe w okresie opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek w części nieuwzględnionej w wyniku finansowym netto podatnika za dowolny rok tego okresu zgodnie z przepisami o rachunkowości.

Jak natomiast stanowi art. 28m ust. 1 pkt 5 ustawy o CIT, w przypadku podatnika, który zakończył opodatkowanie ryczałtem, opodatkowaniu ryczałtem podlega dochód odpowiadający sumie zysków netto osiągniętych w każdym roku podatkowym stosowania opodatkowania ryczałtem w części, w jakiej te zyski nie były zyskami podzielonymi lub nie zostały przeznaczone na pokrycie straty (dochód z tytułu zysku netto).

Uwzględniając powyższe, co do zasady należy zgodzić się z Państwem, że zawiązane rezerwy na podatek dochodowy wpłyną na zmniejszenie podstawy opodatkowania Ryczałtem, ponieważ pomniejszą wypracowany przez Państwa zysk netto.

Jednocześnie jednak w momencie zakończenia opodatkowania ryczałtem zobowiązani będziecie Państwo na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 5a ustawy o CIT do uwzględnienia w swoich przychodach, z których dochód podlegać będzie opodatkowaniu zgodnie z ogólnymi zasadami, równowartości rozwiązanych lub zmniejszonych ww. rezerw zawiązanych w okresie opodatkowania ryczałtem na przyszłe zobowiązania, które to rezerwy zostały/zostaną potrącone dla celów ustalenia zysku (straty) netto w okresie opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek.

Uwzględniając powyższe Państwa stanowisko uznano za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja rozstrzyga wyłącznie w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych. W zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...).

Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA).

Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a i art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00